Je bent ontploft. Je kan jezelf wel wat doen, je schaamt je dood, maar het is niet gelukt om geduldig en vriendelijk te blijven tegen je kind. Je stem is schor van het schreeuwen en wat je hebt bereikt is dat je kind zich rot geschrokken is, maar of het nu begrijpt wat je bedoelde, zal nog moeten blijken. Je hebt zoveel geprobeerd om je boodschap over te brengen, maar niets lijkt te werken. Je hebt het gevoel dat niemand je begrijpt. Wist je maar hoe je het thuis weer gezellig kon krijgen. Je doet zo je best, niets lijkt te werken, het lijkt alsof je er alleen voor staat. 

Herken je dit?

• Je moet alles 100 keer zeggen en uiteindelijk wordt er pas geluisterd als je boos wordt. 
• Je hoort jezelf dingen zeggen tegen je kinderen die niet door de beugel kunnen
• Je bent net een politieagent 
• Je partner en jij zitten niet op één lijn, waardoor oplossingen maar tijdelijk werken
• Je wil samen met je partner je kinderen opvoeden, elk gesprek hierover leidt tot niets of tot ruzie
• Je kind reageert heftiger op emoties, veranderingen en onverwachte gebeurtenissen dan andere kinderen (bijvoorbeeld door hoog gevoeligheid, beelddenken, autisme, ADHD, hoogbegaafdheid, ADD, of onbekende redenen)
• Je hebt al veel geprobeerd om orde en rust te creëren, maar het blijft een eenzame puzzel waar je hulp bij kan gebruiken