10 ultieme tips om je geduld te bewaren

Je geduld bewaren. Dat nemen we ons allemaal regelmatig voor met verschillend succes. Hoe komt het nou dat we het ons zó voornemen elke keer en het uiteindelijk toch niet lukt?

Stel je een strandbal voor. Die strandbal staat voor wat je probeert te onderdrukken als je besluit je geduld te bewaren. Stel je voor dat je die onderwater probeert te houden. Dat lukt best even. Je kunt het ook nog wel even volhouden met een glimlach op je gezicht.

Echter, je hebt er twee handen bij nodig, als je niet oplet, begint ie onder je handen te schuiven. Als het water gaat golven, dan wordt het nog moeilijker om hem tegen te houden en uiteindelijk schiet ie op een onbewaakt moment als een raket naar boven.

Dat is wat je doet als je je geduld aan het bewaren bent. Je onderdrukt iets waar je op dat moment liever geen aandacht aan besteedt. Iets wat je niet zo leuk vind aan jezelf. Je wil bijvoorbeeld dat je kind zijn schoenen gaat aantrekken en dat doet ie niet meteen nadat jij dat één keer hebt gevraagd. Dat vind je irritant, maar je laat het niet merken, want je vind ook dat een goede moeder geduldig blijft en het nog een keer vriendelijk kan vragen. Dat doe je nog één of twee keer, en dan verlies je alsnog je geduld, want je hebt het nu 3 keer vriendelijk gevraagd, dus wat verwachten ze dan van jou?

Wat onderdruk je dan eigenlijk? Je onderdrukt misschien je eigen behoefte om gehoord te worden en serieus genomen te worden. Of je angst om te laat te komen omdat je je  niet wil schamen of omdat je anderen die op jou wachten niet wil teleurstellen. Wat je ook onderdrukt, het kan even helpen om je geduld te bewaren, maar doe het niet te lang, want dat hou je meestal niet vol.

Want als je dat doet, komt het er uiteindelijk uit met een veel te grote kracht. Dan sta je ineens te schreeuwen dat je het nu 3x vriendelijk gevraagd heb, of dat je tot 3 telt en wie dan z’n schoenen nog niet aanheeft die… Het maakt het er niet gezelliger op toch? Daarom leer ik mijn klanten altijd om zichzelf op tijd serieus te nemen en verbinding te maken met die behoefte om gehoord te worden, op tijd te komen, anderen niet teleur te stellen of wat er maar onder zit.

De tips die hieronder beschreven worden, vallen eigenlijk onder twee thema’s: Voorkomen dat je iets gaat onderdrukken én erkennen wat je behoefte is. Hoe kan je dat doen?

1. Haal adem Als je merkt dat je denkt: OMG daar gaan we weer, hier heb ik geen geduld voor, haal adem, focus alleen even op de beweging van je buik bij in en uitademen. Dit helpt om verbinding met jezelf te maken zodat je ook verbinding met je kind kan maken.
2. Voorkomen is beter dan genezen. Herken steeds terugkerende situaties en bedenk welke behoefte er voor jou onder zit, waardoor je boos wordt. Hebben jullie steeds strijd om schoenen, op tijd komen, huiswerk maken etc? Check bij jezelf waar het jou om gaat. Wil je serieus genomen worden? Neem jezelf eerst serieus. Je hebt er maar weinig invloed op wat anderen doen, maar wel wat jezelf doet. Als jij jezelf serieus gaat nemen, dan ben je een goed voorbeeld voor je kinderen (en je partner, je familie, collega’s) Dat inspireert en dat zorgt ervoor dat anderen jou ook serieus gaan nemen. Echt, bewezen. Dus in 99% van de gevallen dat je je niet serieus genomen voelt, moet je je eens afvragen hoe serieus je jezelf nam in die situatie.
3. Heb een geheim met jezelf Deze truc heb ik jaren geleden ontdekt toen ik nog in loondienst werkte. Als ik mijn geduld dreigde te verliezen met een collega of manager dan focuste ik mij op mijn tenen. Ik ging dan mijn aandacht richten op het wiebelen van mijn tenen, zodat mijn focus even was afgeleid, ik een soort zelfvertrouwen kreeg van het idee dat de ander niet wist dat ik stiekem mijn tenen bewoog. Werkt ook heel goed!!
4. Kijk het in de ogen. In plaats van je angst dat het misgaat te onderdrukken, ga er naartoe. Wat probeer je te vermijden? Voel eens waar je dat kan voelen, sta er juist even bij stil. Is het echt heel erg als je te laat komt? Wat is het ergste wat er kan gebeuren? Misschien is het eigenlijk helemaal niet zo’n ramp. Misschien is het juist wel heel belangrijk voor jou vanwege een belangrijke kernwaarde. Ga daar dan naartoe, want vanuit die waarde kun je veel beter je boodschap overbrengen dan vanuit angst.
5. Wees authentiek. Vind jij dit of probeer je ergens aan te voldoen? Blijf bij de feitelijke situatie. Gaat het om wat er nu gebeurt of om wat er zou kunnen gebeuren? Vind jij dit echt belangrijk? Of ben je bang dat anderen iets van jou als moeder zullen vinden als jij dit nu niet voor elkaar krijgt?
6. Vertraag Ga met al je aandacht naar wat er nu gebeurt. In plaats van je te gaan ergeren, vertraag; neem de tijd om te ervaren wat er gebeurt. Het zal je verbazen hoeveel het je gaat helpen. Wat voel je fysiek? Wat zie je feitelijk? Wat zit je kind precies te doen? Hoe klinkt jouw stem als je praat? Heb je gedachten? Welke gevoelens heb je? Doe er niks mee, maar heb er alleen even aandacht voor. Neem het waar alsof je met een camera naar jezelf kijkt
7. Oefen met aandacht en focus Doe regelmatig aandacht oefeningen. Hoe vaker je oefent met aandacht en focus, des te beter je leert je niet te laten afleiden door onzinnige gedachten als: wat zullen ze wel niet denken?? Uit onderzoek is gebleken dat hoe meer we onze aandacht oefenen in het dagelijks leven, maar ook met meditaties, dat de gebieden in de hersenen waar aandacht en focus zijn geregeld, verbeteren en ons geduld oprechter wordt.
8. Luister met aandacht. Zend niet alleen jouw boodschap uit, maar luister ook naar de reactie. Maar echt, niet om te reageren en in discussie te gaan en jouw boodschap opnieuw te verkondigen, maar om echt te horen waar de ander is en daarbij aan te sluiten. Door even naast je kind te gaan zitten en te vragen wat er precies gebeurt in het filmpje dat ze kijken. Je zal zien dat een kind zich dan gehoord en erkend voelt en veel meer geneigd is om daarna ook naar jou te luisteren (nogmaals: werkt ook voor partners en collega’s)
9. Gebruik humor. Ik hoor mezelf nog wel eens beginnen met een zin uit ongeduld. Ik tackle mezelf dan door mijn eigen tekst met een gekke stem te herhalen. Als je nou je schoenen niet gaat aantrekken….. Als je nou je schoenen niet gaat aantrekken….. Als je nou je schoenen niet gaat aantrekken…. Dan ben ik genoodzaakt ze op te eten/ dit dansje te doen/ voortaan altijd …. Verzin iets grappigs, onzinnigs om de lading er af te halen en de aandacht te krijgen.  
10. Leef voor. Zet de beweging zelf in. Ga niet vanuit de deuropening, onderaan de trap etc roepen wat er moet gebeuren. Zeg terwijl je naast je kind staat dat je vast je schoenen gaat aantrekken omdat we zo gaan. Betrek je kind daarbij.

Dit zijn dus eigenlijk geen tips om je geduld te leren bewaren maar tips om je ongeduld uiterst serieus te nemen. Dat is eigenlijk te tips der tippen. Neem je ongeduld serieus en kijk dan of het echt de moeite waard is om aan vast te houden.

Zo leer je jezelf beter kennen én ben je authentiek naar je kinderen

PS: Wil je ontdekken hoe jij vreedzaam kunt communiceren in je gezin? Hoe je hetzelfde kan zeggen zonder boos te worden en zelfs door nog duidelijker je boodschap over te brengen? Ik geef gratis een supergave workshop. 90 minuten lang hele waardevolle informatie. Ontdek het geheim van verbindende communicatie! Ben je er bij? Geef je hier op: