Voor ouders die zich herkennen in mijn situatie: ik vind het gedachtengoed van Alfie Kohn en Onvoorwaardelijk opvoeden heel er kloppend. Ik wil heel graag dat mijn kinderen leren zelf na te denken en zelf keuzes maken én ik moet dan af en toe op de koop toenemen dat zij dus hun grenzen op mij uitproberen en ook nog niet zover ontwikkeld zijn dat zij de consequenties van hun handelen kunnen overzien en dat vraag veel moed en geduld van mij, wat ik niet altijd heb.
Ik weet dus ook echt wel hoe het is om te schreeuwen omdat ik nu al TIEN keer heb gevraagd om schoenen aan te doen. En ik wil niemand dwingen om zijn bord leeg te eten, maar over een half uur heb je weer honger en dan heb ik wat anders te doen en ik wil geen eten verspillen dus ik ga toch op zoek naar een manier om je over te halen om nog wat meer te eten. Zo zijn er genoeg dagelijkse situaties waarin er meer van je gevraagd wordt dan alleen de theorie te snappen.
Dus hoe doe je dat nou??? Ik heb vandaag op de facebookpagina een filmpje geplaatst waarin ik 3 tips geef. Ik leg ze hier graag nog een keer goed uit:
Tip 1: Geef wat jij nodig hebt
Vaak in een coachingsessie komen we hierop uit: Ik vraag wat de situatie is en ouders vertellen wat er aan de hand is, we onderzoeken wat de behoefte is van de ouder op dat moment. Om het voorbeeld met de schoenen uit te werken: het is tijd om naar school te gaan en moeder vraagt het kind de schoenen aan te doen. Vaak vanuit het uitgangspunt dat het kind ook de focus heeft op naar school gaan, wat heel vaak niet het geval is. Kinderen snappen nog niets van op tijd komen, zeker tot 7 jaar en vaak nog lang daarna. Het kind is bezig met een droom, een tekening, een boterham, zit heerlijk in het hier en nu en beseft nog niet dat we over een kwartier op school moeten zijn, hoeveel tijd een kwartier is, hoeveel tijd het kost om je schoenen en jas aan te doen, hoe lang het fietsen is naar school. De woorden zeggen nog helemaal niets. Je kunt net zo goed zeggen dat we over een zipzap op school moeten zijn.
Wat heb je nodig? Dat er naar je geluisterd wordt en dat je begrepen wordt. Wat heeft het kind nodig? dat er naar ze geluisterd wordt en dat ie begrepen wordt.
Stop met zenden vanuit jouw referentie, vanuit jouw weten wat het betekent om te laat te komen, vanuit jouw wereldbeeld met besef van oorzaak en gevolg en van verantwoordelijkheid en leven in een grote groep. Je kind heeft nog maar heel weinig besef van die groep, de belangrijkste groep waartoe het behoort is het gezin. Een paar familieleden zoals een oma die vaak komt, een vaste oppas en een paar klasgenootjes of vriendjes in de straat. Alle anderen zijn nog vage begrippen, abstract, onoverzichtelijk. Veel te ver weg om te bevatten wat te laat komen daarmee te maken heeft en waarom het daar rekening mee moet houden.
In plaats van te willen dat je kind naar je luistert, luister naar je kind. Waar is het mee bezig, wat houd hem bezig, hoelang heeft het nog nodig. Probeer het eens, het zal zeker niet altijd het antwoord zijn, maar het zal zeker wel heel vaak het antwoord zijn. Veel vaker dan je nu de kansen grijpt, dus probeer het uit en laat me weten wat het jullie oplevert.
Tip 2: Wees lief voor jezelf
Common humanity heet het in de Compassie theorie. We zitten in hetzelfde schuitje met miljoenen andere moeders. Die ook druk bezig zijn met “schoenen aan” en “schiet nou op” en “waarom luister je niet” Het kan een gevoel van troost geven als je weet dat je niet de enige bent die hiermee worstelt.
Realiseer je ook dat een deel van je hersenen in paniek raakt, als we niet op tijd komen. Die heeft als kind zich opgejaagd gevoeld, geleerd dat te laat komen gevaar oplevert en of het nou is omdat je je niet wilt schamen, niet lastig wil zijn, of omdat je beseft wat het met de groepsdynamica doet als kinderen druppelsgewijs binnenkomen, je hersenen voelen dat als gevaar. Er komt een ‘pas op’ vecht vlucht reactie voor de gevolgen van het te laat komen. Door lief te zijn voor jezelf, je eigen paniek te sussen en te zeggen: bedankt, goed dat je me waarschuwt, er zal niks ergs gebeuren ik ben er bij. Zo word jij rustiger en je boodschap ook en komen jullie waarschijnlijk rustiger op school.
Tip 3: Zoek naar een overeenkomst
Als je weet dat ALLES waar je boos over wordt bij een ander, iets zegt over jouzelf, dan betekent dat dat je PRECIES weet hoe het is om dat te doen, wat jou bij die ander zo irritant vind. Dit is echt een hele sterke mindset veranderaar.
En het is een feit, probeer het maar uit. Irritant dat jou man van tafel loopt zonder af te ruimen? Jij deed dat zelf ooit, in je studententijd, je kindertijd, denk maar terug, je deed het.
Irritant dat je kind zo hard schreeuwt? Je hebt het misschien afgeleerd maar dat deed jij ook ooit. én …. zou je het eigenlijk ook niet heel graag weer willen durven???
Irritant dat iemand zomaar zegt wat ie denkt? Ooit deed jij dat ook en ben je er op afgerekend, uitgescholden, straf gekregen, iemand verdrietig gemaakt en zo heb je het afgeleerd. Je kijkt nu wel linker uit, maar ooit deed je het ook en heb je besloten dat het verstandiger was er mee te stoppen. Doordat het niet handig was, doordat je beter overzicht kreeg, doordat iemand heel erg boos werd, welke reden dan ook, je hebt het afgeleerd en als iemand het nu in jouw bijzijn wel doet, dan is dat irritant, want jij hebt geleerd het niet te doen. Dat zegt niets over die ander, maar vooral iets over jou. Hoe wijs ook, het is niet altijd de enige waarheid.
Het betekent dat die ander die les die jij hebt gehad, nog niet heeft gehad. Dat diegene geen last heeft van het ontbijt op tafel na een dag werken, omdat ie nooit als eerste thuiskomt, geen verlangen heeft naar een opgeruimde tafel of zich niet schaamt voor bezoek of zich er niet van bewust is gewoon.
Wees lief, heb compassie, die ander heeft andere levenslessen gehad, is een andere weg gegaan, weet niet wat jij weet zoals jij niet weet wat die andere allemaal heeft geleerd. Genoeg. Hoe is het om opgejaagd te worden als je lekker ergens mee bezig was? Hoe raak je dan wel gemotiveerd?
Welk deel in jou herkent dat, wat je bij de ander irritant vindt. Wees goud eerlijk! Jij bent heus niet beter, slimmer, sneller, wijzer. Hooguit ouder.
Oefen hiermee en laat weten hoe het je vergaat!! Ben heel benieuwd
Plaats als eerste een reactie