Vandaag trok ik een inspiratiekaart voor mezelf en er stond: Onzekerheden maken je tot wie je bent. Ik moest deze even tot me door laten dringen. Ik coach toch ouders altijd naar méér zelfvertrouwen en vooral niét luisteren naar je eigen onzekerheid?
Maar het is natuurlijk helemaal waar. Onzekerheid maken wie je bent én als je dat weet en kan accepteren wordt je leven een stuk makkelijker.
Ik moest ook denken aan het gesprek met mijn vriendin gisteravond. Ze vroeg of ik mee wou denken met hoe zij het gesprek met de juf goed kon voorbereiden. De juf vond het drukke gedrag van haar dochter ingewikkeld en wou bespreken hoe zij rustiger in de klas kon zijn. Ze had ook gezegd dat zij niet aan haar klasgenoten mocht zitten. Het meisje is 5.
Ik heb haar geadviseerd om niet te gaan overtuigen en te benoemen dat je er van uitgaat dat jullie beide het beste voor je dochter willen. In plaats te zeggen dat je het belachelijk vindt dat ze haar klasgenootjes niet aan mag raken, kun je beter zeggen dat je ook wel snapt dat je soms je macht inzet uit machteloosheid, maar dat je wil kijken hoe dat anders kan, zodat je kind er van kan leren.
Mijn vriendin zei; ik wou dat ik ook zo vol zelfvertrouwen op de juf van mijn dochter af kon stappen als jij. Ik twijfel steeds zo. Jij hebt zeker geen moeilijke tijd gehad op de lagere school….. Ik dacht na of dat zo was. Heel erg niet. Ik heb die tijd rampzalig gevonden. Het onderwijs sloot niet aan bij mijn behoeftes en leerstijl, met mijn klasgenoten had ik geen echte klik en het enige waar ik blij van werd was talentenjachten winnen en ballet of toneelvoorstellingen geven. Ik heb altijd gedacht dat ik veel zelfvertrouwen had, terwijl ik natuurlijk ook veel onzekerheden ken. Heel veel.
En vandaag trek ik dus die kaart. Onzekerheden maken je tot wie je bent. Wat een goeie eye-opener! Want hoewel mijn eerste reactie was dat ik daar helemaal niks mee kon, kon ik daarna zó 3 redenen bedenken waarom dat waar is en toen ik er nog een tijd over nadacht, kwam ik tot 5 hele goede redenen. Dit zijn ze:
1. Het zegt iets over jouw passie
Als het niet belangrijk genoeg was, was je onverschillig geweest. Waar je bij anderen op let zegt iets over jou. En dat is een goed ding. Zo lang je je er bewust van bent natuurlijk. Mijn kernwaarde is inclusie. Mijn passie is het om ouders zelfvertrouwen te zien krijgen om voor zichzelf en voor hun kind te gaan staan zodat die zich niet aan hoeft te passen maar zichzelf mag blijven. Maar dat is natuurlijk ook omdat dat over een thema gaat dat mij enorm raakt.
Als ik nu de zin hoor: “Fabien, doe jij nou ook eens gewoon mee” dan kan me dat vreselijk raken. Doe nou eens gewoon mee. Je bent dus niet gewoon, je bent niet goed genoeg als je je niet aanpast en we vinden je lastig als je niet met ons meedoet. Dat is de boodschap die ik uit zo’n zin haal en daar word ik verdrietig en onzeker van.
Dat is precies waarom ik aan ga als iemand op mijn facebookgroep zegt dat ze bang is dat zij wel die lastige ouder gaat zijn waar in de Volkskrant over geschreven wordt. Mijn bedrijf is er op gebaseerd en doordat ik mij inmiddels bewust ben van hoe het voelt om daar onzeker over te worden is het mijn kracht geworden en dat geef ik graag door in mijn coaching aan al mijn klanten.
2. Het zegt iets over waar je vandaan komt
Als jij in het verleden niet een keer enorm geschrokken bent van wat iemand van jou vond, ben je er nu ook niet onzeker over. Iedereen wil er bij horen, iedereen wil gezien en gehoord worden en erkenning krijgen voor de goede dingen die je doet. Ik weet nog de eerste keer dat ik in de derde klas te horen kreeg dat twee kinderen het erover eens waren geworden dat ik stom was. 8 jaar was ik en de twee vrienden die ik leuk vond in de klas, vonden elkaar leuker en mij stom. Ineens. Ik had helemaal niets anders gedaan.
Ik weet nog hoe het voelde dat zij zich zo samen spanden tegen mij. Waarschijnlijk herinneren zij het zich helemaal niet zo. Ik werd me voor het eerst bewust van mezelf. En van het feit dat je stom gevonden kon worden. Ik was toch leuk? Ik weet nog dat ik mezelf ging bewijzen naar deze klasgenoten. Zij mochten naar Simbad kijken en maar voor mij was dat te laat. Dan bespraken ze de volgende dag de uitzending samen en voelde ik me buitengesloten. Dus wou ik Simbad kijken. Niet omdat ik het leuk vond, maar om niet buitengesloten te worden.
Nog steeds raakt het me als ik zie dat mensen buitengesloten worden. Het heeft voor mij heel lang geduurd voordat ik snapte dat mij aanpassen aan anderen dit niet ging voorkomen. Maar het helpt me wel te voelen hoe het is om niet buitengesloten te willen worden. Omdat ik weet waar het vandaan komt, snap ik mezelf beter en weet ik dat ik geen Simbad hoef te kijken om geaccepteerd te worden. Sterker nog, ik heb nu veel vrienden die beter bij mij passen om wie ik ben. Ik heb mijn vriendenkring aan mij aangepast en dat scheelt veel onzekerheid.
3. Bescheidenheid siert je
Ik weet nog dat ik een webinar keek van Veronique Prins, mijn favoriete business Coach en die zei: ik sta voor wat ik weet én je hoeft het niet met me eens te zijn maar dit is niet mijn mening, dit is mijn kennis. Dat vond ik zo krachtig. Ik ben wel eens bang om arrogant over te komen als ik te stellig ben. Niet omdat ik zelf denk dat ik beter dan anderen ben, maar omdat ik liever niet heb dat anderen denken dat ik dat denk. Volg je me nog?
Laatst stond ik iets uit te leggen tijdens een training over communicatie en er kwamen vragen uit de groep die ik met zelfvertrouwen zo kon beantwoorden. Ik schreef wat op een flap, liet verbanden zien. Een cursist vroeg verbaasd hoe ik dat allemaal zo snel uit mijn mouw wist te schudden. Ik antwoordde: ik heb hier heel veel verstand van. Haha zei ze: dat zeg jij gewoon over jezelf. Ik ben hier niet onzeker over. Wel of ik het goed overbreng en of ik genoeg tijd geef om het iedereen te leren. Ik ben wel onzeker over of ik te direct ben in een groep of teveel ‘de juf’.
Daarover doe ik niet alsof ik het allemaal weet en maak ik het bespreekbaar. Dat zorgt ervoor dat de groep zich snel veilig voelt om dat ook te doen. In een evaluatie van een training werd dit deze week nog genoemd: “fijn dat je je kwetsbaar opstelde, daardoor durfde ik het ook en heb ik geleerd dat open zijn meer oplevert dan je groot houden”
4. Je hebt iets na te streven
Onzekerheid heeft mij heel ver gebracht in mijn leven. Ik had altijd in mijn achterhoofd een stem die dingen zei zoals: je bent niet goed genoeg, wie zit er nou op jou te wachten, doe toch eens gewoon mee, ze zien je aankomen ……noem ze allemaal maar op, je herkent ze vast. Dat soort stemmen zorgt ervoor dat je scherp blijft, harder je best gaat doen en steeds jezelf blijft verbeteren.
Het heeft me zorgvuldig gemaakt en ik kan daardoor nog steeds veel dingen tegelijk. Zolang het je niet verlamd is een beetje onzekerheid of iets al goed genoeg is natuurlijk prima. Mijn valkuil is wel echt dat ik de lat zo hoog leg dat het me wel verlamt. Dan is het nooit goed genoeg en komt er niets af of begin ik er niet eens aan. Hier heb ik coaching bij genomen omdat ik dit mijzelf niet kon leren.
5. Geen moed zonder angst, geen zelfvertrouwen zonder onzekerheid.
Dit is denk ik het belangrijkste inzicht van vandaag hierover. Hier had ik zelf nooit zo bij stil gestaan als ik die kaart niet had getrokken. Net als angst is onzekerheid niet iets om je voor te schamen of om te vermijden. Het is goed om je er bewust van te zijn zodat je het om kan zetten in kracht. Zodat je het voor jezelf kan laten werken.
Onzekerheid kan leiden tot faalangst, perfectionisme en vermijden van alles waar mensen iets van je kunnen vinden. Dan werkt het verlammend. Maar als je het in je voordeel kunt laten werken door ondanks je onzekerheid toch dingen te doen, dan komt dat over als zelfverzekerd. Hoe grappig is dat. Precies zoals het werkt met angst en moed. Het is pas moedig als je het toch doet, ondanks je angst.
Dus als je mij iets met zelfvertrouwen ziet doen, weet dan dat als jij jouw onzekerheid in de ogen kunt kijken, jij dat ook kan. Precies zo. Hoe gaaf is dat.
Plaats als eerste een reactie