Je komt te laat!

Ik heb enorm de neiging om ervoor te zorgen dat mijn kinderen niet te laat komen. “Zijn jullie er al uit?” Vraag ik 3x tussen half 8 en kwart voor 8. Zoon van 11 weet inmiddels dat hij in 5 minuten kan aankleden en eten, dus die calculeert dat mee en springt er de derde keer uit. Dochter heeft meer tijd nodig, want het is een nieuwe dag dus wat we gisteren hadden klaargelegd is vandaag nooit een goed idee en dat truitje op de bovenste plank kan ze niet bij dus is ze op de grond gaan zitten wachten tot ik nog een keer kom vragen of ze al aan tafel komt.

“Dan pak je een kruk!” …. “Die staat in de badkamer!!” ……

Een van mijn klanten vroeg: “Al jaren poetsen we voor ze gaat slapen haar tanden, maar ze weet het nog steeds niet, hoe kan dat?? Ik moet het elke dag zeggen”

Ik moest lachen, dit is mijn expertise. Ik weet waar het aan ligt.

Bij ons gaat het ook niet altijd soepel, ik stapte tot vorig jaar nog heel vaak in de valkuil van blijven zeggen wat ze moeten doen. Dat is de grap, daardoor gaan ze het niet doen. Integendeel, dan gaan ze wachten tot je het zegt.

Ik weet waar het aan ligt. Je geeft de verantwoordelijkheid niet echt aan het kind, het kind snapt niet wat de gevolgen zijn of je maakt geen verbinding.

Handen wassen, doortrekken, licht uit, deur dicht! Niet te geloven hoe vaak ik mezelf dat hoorde zeggen! Helemaal toen we veel thuis waren tijdens de lockdown.

We hebben er de laatste maanden met humor extra aandacht aan besteed, liedjes van gemaakt, grapjes over gemaakt. Meestal ontkende mijn zoon verantwoordelijk te zijn. Dat kan natuurlijk, er zijn meer mensen in huis, dus een keer zei ik dat ik het dan ging proeven, want als moeder herken ik natuurlijk meteen van wie de poep is.

Van ‘doortrekken, handenwassen, licht uit, deur dicht’ heb ik vaak ter plekke een liedje gemaakt en als ik goeie zin had, een dansje erbij. Door het thuisonderwijs kwam dit natuurlijk veel vaker voor, waardoor ik er vaker wat van kon zeggen en hij het blijkbaar sneller leerde.

Zo heb ik hem geholpen nieuwe gewoontes aan te leren op een manier die klopt bij mijn opvoed waarden: gelijkwaardig, in verbinding, met plezier en logisch. Dit is een gewoonte waar je blijkbaar jaren over doet om te leren. Kijk maar naar jezelf als je jezelf een nieuwe gewoonte aan wil leren. Bijvoorbeeld minder op je telefoon. Zou het je helpen als iemand steeds roept: “Telefoon uit!!” Ja misschien op dat moment, maar doe je het echt niet meer? Als man zegt: “OEH ja kijk eens of je al meer likes heb sinds tien minuten geleden”, dan kan ik beter om mezelf lachen en de telefoon wegleggen dan wanneer hij roept: “Telefoon UIT!!”

En tandenpoetsen… Ik zeg ’s avonds vaak ineens, meestal klap ik er ook nog bij in mijn handen rond bedtijd: “JA!! Tandenpoetsen!!” Moet je voorstellen dat je man dat zou doen rond 5 uur ’s avonds terwijl je ergens heel druk mee bezig bent ineens in zijn handen klappen en zeggen: “JA!! Koken!!”

Laat helder zijn, gewoontes aanleren doe je jaren over en het duurt nog langer om ze weer af te leren, dus wees je bewust welke gewoontes je je kinderen bijbrengt.

Maar als je echt wil dat je kind vanuit zichzelf gezonde gewoontes aanneemt, betrek hem/haar dan met humor en creativiteit er bij, geef hem een spiegel, confronteer hem op een leuke grappige manier met de consequenties van het gedrag, overdrijf het, visualiseer bergen poep van het jongetje dat nooit door kon trekken en maak zo nieuwe verbindingen naar de motivatie van je kind.

Maak ze bewust van hun eigen gedrag.

• “ik wil dat jullie morgenochtend weer blijven liggen tot ik 3 x heb gezegd of je er al uit bent,
• ik wil dat Ralph in 5 minuten aangekleed beneden komt en weer naar boven moet omdat hij hetzelfde aanheeft als gisteren
• Renza jij wil iets aan wat in de was zit of op de bovenste plank ligt waar je niet bij kan, maar daar ga je zelf niks aan doen, je gaat op de grond ziet zitten wachten tot ik toevallig langsloop
• waardoor we allemaal veel te laat op de fiets zitten en de laatste de klas binnen gaan terwijl jij je fiets nog op slot zet”

Meestal werkt dat wel goed en kunnen we er om lachen. Dit is voor mij de beste manier om te laten weten dat ik niet boos bent, maar wel wil dat het anders gaat. Morgen ga ik om 10.00 sporten. Ben benieuwd hoe vaak ik geroepen moet worden….

Ook leren met humor en gelijkwaardigheid je kinderen goede gewoontes aan te leren?