Vakantiemodus

Neem iedere week een dag vakantie

Neem iedere dag een uur vakantie

Neem ieder uur vijf minuten vakantie

Neem iedere minuut tien seconden vakantie

Zo begint mijn mindfulness trainers werkboek. Ik neem me net als vele anderen, altijd na een vakantie voor om het vakantiegevoel mee te nemen naar mijn werk. Zeker omdat het nu alweer heel lang geleden is dat we echt op vakantie gingen, hunker ik nog meer naar dat ultieme vrije gelukkige gevoel. Ik zoek het dagelijks op en vind het in kleine dingen zoals een potje boeren bridge met de kinderen, uren liggen lezen op de bank, een kopje thee in een voorzichtig maartzonnetje in de tuin of een lange wandeling.

Mindset:

Ik ben er wel, maar ik heb eigenlijk vakantie

Met een klant besprak ik een compassie oefening die eigenlijk hetzelfde probeert te bereiken. Je oefent je vakantiegevoel door een visualisatie en door dat regelmatig te doen, wordt het makkelijker om in stresssituaties dat gevoel op te roepen.

Ik moest denken aan een collega van mij die een aantal jaar geleden, toen ik nog bij een RIBW werkte, op een management bijeenkomst kwam en tegen mij zei: ik ben er wel, maar ik heb eigenlijk vakantie. Later zei ze dat die mindset haar enorm geholpen had om geen stress te krijgen van de bijeenkomst. Ze wist dat ze erna weer haar slippers aan kon doen en ook geen taken op zich kon nemen, want ze had vakantie. Ze nam zich voor om voortaan naar alle vergaderingen te gaan met de mindset: ik ben er wel, maar ik heb eigenlijk vakantie.

De eerstvolgende keer dat er een management bijeenkomst was, besloten wij om onze bikini onder onze kleding aan te trekken om onszelf te herinneren aan ons vakantie gevoel. Een van de gebiedsmanagers nam ik grinnikend in vertrouwen en liet haar in de koffiepauze mijn bandje onder mijn bloes zien. ‘jij bent echt gék’ zei ze, en ik moet weer breed glimlachen als ik er nu aan terugdenk.

Waarom is het nou zo belangrijk én zo moeilijk om bij ons vakantiegevoel te blijven? Het is belangrijk omdat we gemaakt zijn voor de vakantiemodus. In die modus kunnen we liefhebben, spelen, creatieve plannen maken. Je kent vast wel dat je maandenlang voor een keuze kan staan en maar geen knoop kan doorhakken of oplossing kan bedenken en op vakantie is alles ineens glas helder. Dat komt omdat je uit die jaagmodus bent gekomen en in de speelmodus zit.

Wij zitten al tijdens een gesprek te denken aan de stappen in het volgende gesprek. Tuimelen van vergadering naar vergadering, van activiteit naar activiteit zonder pauzes. Wie tijdens de pauze op zijn smartphone gaat kijken, zet wel de naald op een andere groef, wat kan helpen ontspannen van de stress van je werk, maar je hersenen komen alsnog niet tot rust. Dat geldt ook voor tv kijken.

Vanmorgen hoorde ik een verhaal van een mindfulness trainer die zijn cursisten in een weektraining, een uur onder een boom liet zitten ‘niks doen’ Niets maken, lezen, luisteren, probeer zelfs zo min mogelijk te denken. Dat bleek het onrustigste uur van de week te zijn geweest voor veel cursisten. Sommigen hielden het nog geen kwartier vol.

De hersenen zoeken continu naar informatie, dat is als een soort drug voor ze. Er is echter tegenwoordig zoveel informatie te vinden, gevraagd en ongevraagd, dat we er bijna niet meer tegenkunnen als het even stil is. Als je bedenkt dat wij in 2021 in een week meer informatie tot ons nemen dan onze voorouders 150 jaar geleden in een heel leven….. Waanzinnig.

• 

• 

Als je bedenkt dat je 3 modussen hebt waarmee je op prikkels reageert; de gevaar modus: vechten of vluchten. De jaagmodus: jagen, verzamelen, verbeteren en de zorgmodus: spelen, verbinden, rusten. Een kat zit het grootste deel van de dag in die zorgmodus. Wij zouden dat ook veel meer moeten doen, maar de jaagmodus is verslavend. Ook al zijn we veilig, hebben we allang genoeg voorraad, we hebben de neiging om op zoek te blijven naar meer meer meer.

• 

• 

De grap is dat als je echt veel wil bereiken,  het essentieel is dat je regelmatig in die zorgmodus terechtkomt. En dat gaat tegenwoordig niet makkelijk, omdat we allemaal gedrag aangeleerd hebben die de jaagmodus stimuleert en aanhoudt. Facebook, Netflix, etc zijn er zelfs op gebaseerd om je zo lang mogelijk en zo vaak mogelijk op je beeldscherm te laten kijken, die weten precies hoe je door rode bolletjes, piepjes en algoritmes in die jaagmodus blijft, waardoor je steeds krijgt te zien wat je blijkbaar interessant vindt, zodat je zelf niet je zorgmodus opzoekt.

Ik heb twee banen, doe twee opleidingen en heb een jong gezin. Dat zou ik absoluut niet volhouden als ik niet dagelijks, of zelfs elk uur even die vakantie modus opzoek. Als ik de dag niet begin met een meditatie, niet regelmatig wandel of sport, dan blijf ik maar jagen en kan ik aan het eind van de dag me niet meer concentreren op de simpelste taken en, nog erger, ik word chagrijnig en ga lelijk doen. Doordat ik weet waar de reset knop zit, komt dat steeds minder voor, maar hé, ik ben nog work in progress hoor. Maar ik kan het effect niet ontkennen.

Dus: wil jij ook meer die vakantiemodus terugvinden in je dag? Visualiseer eerst jezelf in die situatie. Waar je bent, hoe het er daar uitziet en vooral hoe het er voelt, hoe jij je voelt. Zoek dan iets tastbaars, zoals een bikini, slippers, of een steen, of een foto wat je mee kunt nemen in de dag en af en toe kunt pakken, voelen, bekijken zodat je je weer even voelt zoals op die vakantie.

Lastig? Leer mediteren. Dat is echt de beste manier om je hersenen op een andere manier te programmeren.

Meer weten? Word lid van de facebook groep! Daar deel ik regelmatig gratis weetjes en oefeningen die je zelf kunt uitproberen.